Faraon, Bolesław Prus

Bolesław Prus

Faraon

MG, Kraków 2015, str. 702

ISBN: 978-83-7779-262-9

Są książki, po które w czasach licealnych nie sięgałam, gdyż nie lubię być zmuszana do lektury. Tak też często było w wypadku lektur szkolnych, mało która mi się podobała, i nie raz czytałam ją po prostu z musu. Dopiero po latach nastał czas, że coraz chętniej rozglądam się za klasyką. Tak właśnie stało się również w przypadku lektury pióra Bolesława Prusa Faraon.

Przenosimy się do Egiptu za czasów panowania XX dynastii faraonów. Ramzes XIII syn władcy Egiptu Ramzesa XII i królowej Niktoris, w wieku dwudziestu dwóch lat zostaje mianowany następcą tronu. Ramzes XIII to ambitny młody mężczyzna, jednak nie do końca doświadczony w kwestii sprawowania władzy pragnie pozyskać uznanie wśród ludu mnóstwem rewolucyjnych reform. Reformy te skierowane są w kierunku tych słabszych, aby im ulżyć, natomiast mocno dotykają wyższe społeczne, co tym nie do końca przypada do gustu. Po drugie postanawia odebrać majątki kapłanom zamykając ich w świątyniach. Czy te reformy przysporzą młodemu faraonowi więcej zwolenników czy przeciwników?

Bolesław Prus, właśc. Aleksander Głowacki, polski pisarz, prozaik, nowelista i publicysta okresu pozytywizmu, współtwórca polskiego realizmu, kronikarz Warszawy, myśliciel i popularyzator wiedzy, działacz społeczny, propagator turystyki pieszej i rowerowej. Jego pierwszą dużą powieścią była Placówka, następnie powstała Lalka, powieść społeczno-obyczajowa Emancypantki. W swojej jedynej powieści historycznej Faraon przedstawił na tle fragmentu historii starożytnego Egiptu, mechanizmy władzy, państwa i społeczeństwa.

Ludzie zawsze smucą się lub cieszą i nie ma takiej godziny, gdzie by ktoś nie śmiał się lub nie wzdychał. Cały zaś bieg historii polega na tym, że gdy więcej jest radości między ludźmi, mówimy – państwo kwitnie, a gdy częściej płyną łzy, nazywamy to upadkiem

Po lekturze Faraona stwierdzam, że jest to książka niesamowicie ponadczasowa. Autor porusza tu zagadnienie połączenia władzy i religii. Autor niezwykle plastycznie opisał realia rządzące Egiptem, świetnie nakreślił świat wysoko wykształconych kapłanów, oraz wykorzystywanych niewolników pracujących nie raz ponad własne siły.

Odkąd poznałam kilka ciekawych powieści historycznych, po które wcześniej nie sięgałam, tak teraz coraz częściej takie lektury pojawiają się na mojej półce. Jeszcze chętniej sięgam po książki dotyczące czasów starożytnych. Faraon niesamowicie dobrze wpasował się w moje obecne upodobania. Faraon to niesamowicie wciągająca lektura, pełna mocno rozbudowanych postaci, ciekawie skonstruowanych intryg. Książka wciąga już od samego początku i trzyma w napięciu do samego końca. Bolesław Prus mocno skupił się na swoich bohaterach, z niesamowitą precyzją przedstawił każdego z nich, umiejscawiając go w odpowiednim momencie w lekturze, gdzie każdy z nich ma do odegrania rolę.

Kolejnym elementem, który mnie zainteresował w tej książce to opisana przez Prusa szczegółowość z życia starożytnych Egipcjan. Te obrzędy pochówku, mumifikowanie zwłok opisane z niesamowitą precyzją, zachwycą każdego, kto interesuje się tym zagadnieniem. Pomimo, że akcja książki toczy się w starożytności jest mocno realna i ponadczasowa, jeśli chodzi o poruszane zagadnienia pełnienia władzy.

Faraon to lektura ponadczasowa, którą powinien poznać każdy. Dlatego też, jeśli jeszcze nie mieliście takiej okazji, to sięgnijcie koniecznie po ten tytuł, szczególnie, że wydawnictwo MG wydało go w pięknej przykuwającej wzrok oprawie. Dzięki temu Faraon tworzy kolejny element z serii klasycznej. Pewnie gdyby Faraon był lekturą obowiązkową, pewnie albo bym po niego nie sięgnęła, a jeśli już to po prostu do tej pory czułabym niesmak do niej. Na szczęście tak się nie stało i mogłam poznać lekturę, która mnie zachwyciła w każdym calu.

Moja ocena: 9/10

Za książkę dziękuję portalowi Sztukater