Primabalerina, Dorota Gąsiorowska

Dorota Gąsiorowska

Primabalerina

Między Słowami, Kraków 2016, str. 437

ISBN: 978-83-240-3592-2

Dorota Gąsiorowska zagościła w moim domu już jakiś czas temu z powieścią Obietnica Łucji, na półce na swoją kolej czeka już Marzenie Łucji. Tym razem jednak skupimy się na Primabalerinie. Pióro autorki spodobało mi się bardzo, jednak sięgając po Primabalerinę zastanawiałam się czy ta historia również wzbudzi we mnie tak skrajne emocje, i nie do końca to będzie to czego oczekiwałam?

Głowna bohaterka to młoda samotna kobieta, która wychowała się u sióstr zakonnych. Obecnie pracuje jako księgowa w domu spokojnej starości. Tam przyjaźni się z Irmą oraz Alutką pielęgniarką, która przygarnia Ninę, gdy ta traci dach nad głową. Jednak to przyjaźń z mieszkanką domu Irmą, jest tą która wiele wnosi do życia Niny, bo łączy je wiele, obie są samotne. Irmę odwiedza jedynie Igor. Gdy Irma umiera, swój majątek przekazuje Ninie, która jest tym faktem bardzo zaskoczona. Okazuje się, że od tego momentu Nina staje się właścicielką kamienicy we Lwowie. Igor namawia Ninę na wyjazd i poznanie Lwowa. Co przyniesie przyszłość?

Primabalerina to niesamowicie wciągająca i poruszająca lektura. Może i trochę przewidywalna, jednak styl, fabuła, cała otoczka wciąga niesamowicie i nie wiedziałam nawet kiedy, a historia się zakończyła.

Przedstawienie historii na dwóch płaszczyznach, początkowo w Polsce, później wspólna wędrówka z Niną po zakątkach Lwowa bardzo pozytywnie wpłynęła na całą lekturę. Zmierzanie uliczkami Lwowa, nie raz powodowało, że miałam wrażenie, że idę gdzieś obok głównej bohaterki. Sama zaś Nina zaprzyjaźniając się z Irminą rozkwitła, później poznanie jej losów we Lwowie i sam jej tam pobyt spowodował, że do tej pory cicha i skromna osoba jaką była, staje się pewną siebie kobietą dążącą do celu, i w końcu tą która odnajduje siebie, poznaje siebie na nowo.

Polecam serdecznie.

Moja ocena 8/10

Za książkę dziękuję wydawnictwu Między Słowami