Jaśki, Jean-Philippe Arrou-Vignod (12 książek na 2015 rok)

Potrzebowałam lektury lekkiej i niewymagającej. Przejrzałam swoje półki książek nieprzeczytanych i mój wzrok padł na książkę pod tytułem Jaśki pióra Jean-Philippe Arrou-Vignod.

Jean-Phillippe studiował literaturę w École normale supérieurde Fontenay-Saint-Cloud, a w 1984 roku opublikował powieść dla dorosłych Le Rideau sur la nuit w wydawnictwie Gallimard. Pięć lat później ukazała się jego pierwsza książka dla młodzieży Le professeur a disparu, początek serii o przygodach detektywa P.P. Cul-Verta. W 2002 zaczął zajmować się książkami dla dzieci i nadal dla nich pisze.

Rodzina początkowo pięciu braci, to dość specyficzna komórka społeczna. Każdy ma to samo imię rozpoczynając już od dziadka, jednak bracia mają dodatkowo jeszcze kolejną literę alfabetu, aby w razie jakichś problemów wiadomo było, do kogo się zwracać. I tak mamy: dziesięcioletniego Jana-A, nazywanego Janem Marudą, ośmioletniego Jana-B narratora powieści, sześcioletniego Jana-C najbardziej roztargnionego z rodziny, czteroletniego Jana-D, zwanego Janem Demolką, oraz najmłodszego dwuletniego Jana-E. Każdy z braci jest inny, przekomarzają się na każdym kroku, nie raz dochodzi do bójek, jednak gdyby któremuś z nich cos się stało to reszta pójdzie za nim jak w ogień. Dopiero po jakimś czasie pojawi się szósty z braci Jan-F, a do tego czasu rodzice będą chcieli za wszelką cenę jak najdelikatniej przekazać braciom nowinę o powiększeniu się rodziny. 

Jaśki to tacy chłopcy z podwórka, bardzo realistyczni, i jakby się przyjrzeć każdemu z osobna to jego odzwierciedlenie znajdziemy pewnie wśród dzieci znajomych czy rodziny. I właśnie ta realistyczność postaci najbardziej przemawia za tym, aby po lekturę sięgnąć i zatopić się w niesamowitych przygodach chłopaków. 

Akcja toczy się w latach 1967-1970, wtedy, kiedy to dzieci nie miały komputerów, komórek, Playstation, a nie raz nawet telewizora. Jednak jak pokazuje ta opowieść nie miały czasu na nudę. 

Książkę polecam wszystkim i każdemu z osobna, zarówno tym starszym jak i całkiem młodym. To dobra lektura, która ciąga od pierwszej strony i jest świetną pozycją do wspólnego czytania z dzieckiem.

Moja ocena:

Wyzwania:
12 książek na 2015 | Gra w kolory - biały |