Bracia Karamazow, Fiodor Dostojewski

Fiodora Dostojewskiego pokochałam już w czasach liceum, kiedy to miałam okazje sięgnąć po Zbrodnię i karę. Postać Raskolnikowa doprowadziła do tego, że stwierdziłam, że takich bohaterów to ja mogę poznawać i zakochiwać się w nich bez pamięci. Nie przeszkadzało mi tam rozkładanie fabuły na czynniki pierwsze, mnóstwo filozoficznych wątków, mroczna i gęsta akcja. Dopiero po latach sięgnęłam po jego kolejną powieść, Bracia Karamazow. Zasiadając do lektury jak zawsze miałam mieszane uczucia, czy książka mi się spodoba, czy będzie lepsza czy słabsza od poprzedniej? Z resztą zawsze mam takie uczucia, gdy pierwsza z powieści, jakie czytam danego autora mi się spodoba, zdarza się przecież, że autor nie podoła przy kolejnym tytule. Tylko czy taka obawa powinna występować w przypadku sięgania po dzieła klasyków?

Fabuła Braci Karamazow jest dość prosta. Mamy ojca i trzech jego synów: Aloszę, Dymitra i Iwana, których jątrzy zazdrość. Zazdrość, która doprowadza w końcu do ojcobójstwa. Wydaje się, że wiadomo, kto zabił ojca, jednak u Dostojewskiego tak prosto nie jest. Autor nie stałby się tak znakomitym pisarzem, gdyby jego powieści były przewidywalne i proste. 

Dostojewski bardzo skrupulatnie (jak to było również w przypadku Raskolnikowa) odmalowuje postaci bohaterów. Dymitr to awanturnik, który nie raz odgraża się, że zabije ojca. Iwan to bohater w typie Raskolnikowa ze Zbrodni i kary, natomiast Alosza to całkowite przeciwieństwo braci, oddany rodzinie i opiekuńczy.

Dostojewski podobnie jak w przypadku Zbrodni i kary (tylko do niej mogę się obecnie odnieść) fabułę książki kreśli bardzo mocno. Mamy wątek kryminalny z wieloma niedomówieniami, zagadkami. Mnóstwo rozmyślań i analiz nad poszczególnymi wątkami, skłania do przemyśleń. Autor zmusza również czytelnika do intensywnej pracy. Nie ma łatwo, trzeba się pogłowić nad wieloma sprawami, przemyśleć takie a nie inne postępowanie. 

Cóż mogę powiedzieć – nie zawiodłam się na autorze! Dostojewski wielkim pisarzem jest! I będę to mówiła zawsze i wszędzie. Lektura Braci Karamazow przyniosła mi wiele satysfakcji i przyjemności w obcowaniu z bohaterami.

Już wiem – teraz po kolejne jego powieści będę sięgać bez zastanowienia i jakiś błędnych przemyśleń, że jednak może mi się nie spodoba. 

Wydawnictwo wydało Braci Karamazow w bardzo pięknej szacie w twardej okładce. Polecam serdecznie tę powieść. Jeśli nie do końca spodobała się Wam się Zbrodnia i kara to Bracia Karamazow są o stopień wyżej, więc warto się nad nią zagłębić.

Fiodor Dostojewski to prozaik rosyjski. Po śmierci matki oddany do pensjonatu przez ojca, zamordowanego później przez chłopów. Wyjechał do Petersburga na studia inżynierskie. Początkowo zarabiał, jako tłumacz. Już pierwsza powieść Biedni ludzie (1845) przyniosła mu wielki sukces. W kolejnych stał się mistrzem analizy psychologicznej (psychologizm). Proza nierzadko na pograniczu realności i wyobraźni. Był zafascynowany irracjonalnymi pierwiastkami natury ludzkiej oraz walką dobra ze złem czającym się wszędzie. Tu - Sobowtór (1846), Białe noce (1848). Na dalszą twórczość wywarło silny wpływ aresztowanie go za działalność polityczną, wyrok śmierci (1849) zamieniony na katorgę i służbę wojskową, które to przeżycia znalazły oddźwięk m.in. we Wspomnieniach z domu umarłych (1860-1862). Atakował ówczesny indywidualizm filozoficzny, dopatrując się w nim destrukcyjnego wpływu na człowieka i jego moralność, m.in. w Notatkach z podziemia (1864) oraz w Zbrodni i karze (1866). Mimo sukcesu jednej z najwybitniejszych swoich powieści - Zbrodni i kary popadł w długi i uciekł przed wierzycielami za granicę 1867-1871, wydając Idiotę (1868) oraz Biesy (1872). Ta druga powieść przyniosła mu europejski rozgłos. W Braciach Karamazow (1879-1880) potępił zarówno kapitalistyczną cywilizację, jak ruchy socjalistyczne i rewolucyjne, zarzucając im zagubienie wartości chrześcijańskich i opowiadając się stanowczo przeciwko ateizmowi. Był pisarzem pełnym moralnej pasji, nowatorem artystycznym wahającym się między skrajnym sceptycyzmem i nadzieją. Jest jednym z największych pisarzy czasów nowożytnych, wywarł duży wpływ na literaturę światową.

 Moja ocena:

 Za możliwość zapoznania się z lekturą dziękuję portalowi