"Stuletnia Gospoda", Katarzyna Majgier

autor:  Katarzyna Majgier

tytuł: Stuletnia Gospoda

wydawnictwo: Nasza Księgarnia, Warszawa 2014, str. 430

ISBN: 978-83-10-12618-4

Nie będę się powtarzać, że uwielbiam książki, które przemycają w treści receptury kulinarne. Jak tylko zobaczyłam Stuletnią Gospodę pióra Katarzyny Majgier i przeczytałam jej blurb, bez zastanowienia po nią sięgnęłam. Okładka przykuwająca wzrok, obyczajowa fabuła posiadająca pokoleniową historię, kilkanaście przepisów, z których można skorzystać, no i przede wszystkim autorka dotąd dla mnie nieznana – te wszystkie elementy przemówiły na plus dla książki. Czy zawartość mnie zainteresowała? Czy historia w niej zawartość to była przyjemność dla zmysłów?

Jagoda i Michał wspólnie wychowują się w jednym domu, w Stuletniej Gospodzie. Wiedzą, że przyszłość spędzą razem. Tym bardziej, że to ich dziadkowie od lat prowadzą gospodę, następnie przejęli to ich rodzice, teraz przyszła kolej na najmłodsze pokolenie i przede wszystkim obiecali dziadkowi Łukaszowi, że ta restauracja nadal pozostanie w rodzinie. Czy różne przeciwności losu pozwolą im dotrzymać słowa?

Katarzyna Majgier, polska autorka książek dla dzieci i nastolatków. W latach 1992-1997 studiowała psychologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pod koniec studiów nawiązała współpracę z internetowym magazynem – Reporter, najstarszym e-zinem wydawanym w Polsce. W 1997 roku obroniła pracę magisterską z zakresu psychologii twórczości i rozpoczęła studia doktoranckie. Zajmowała się społecznościami internetowymi. W międzyczasie nawiązała współpracę z wydawanymi tradycyjnie czasopismami (m.in. magazyn „WWW”), gdzie pisała artykuły na temat psychologii Internetu oraz społeczności internetowych. W roku 1998 została redaktorem naczelnym Reportera i była nim do końca istnienia magazynu (2003). Pracowała w portalach internetowych, pisała też artykuły popularnonaukowe do prasy, głównie o tematyce związanej ze Internetem. W latach 2003-2005 pracowała w branży wydawniczej. W 2000 roku uruchomiła popularny Internetowy serwis dla dzieci i nastolatków „Junior”. Była nominowana do nagrody literackiej Polskiej Sekcji IBBY Książka Roku 2006 za powieść "Trzynastka na karku". W 2007 roku została laureatką Nagrody Literackiej im. K. Makuszyńskiego. 31 października 2008 roku uruchomiła kolejny serwis dla nastoletnich Internautów - "Amanita".

Stuletnia Gospoda to przepiękna saga rodzinna, której poznawanie jest wielką przyjemnością, a przewracanie stron książki wzbudza coraz większe zainteresowanie, co też dalej się wydarzy. Nie należy się sugerować podtytułem książki, który brzmi powieść dla kucharek, który może się źle kojarzyć. Należy przymknąć na to oko i przejść do treści – skomplikowana historia rodzinna.

Stuletnia Gospoda to losy bohaterów, związanych z nią od pokoleń. Każdy rozdział rozpoczyna receptura kulinarna. Zapoznamy się ze smakowitymi przepisami na obiady i słodkości. Każdy z nich wydaje się dość prostym przepisem i nie raz miałam ochotę biec do kuchni, aby je wypróbować. Jednak to, że każdy rozdział rozpoczyna przepis kulinarny, nie znaczy, że jest on skupiony właśnie na nim. Autorka bardzo dokładnie skupiła się na bohaterach powieści, z wielką precyzją nakreśliła ich charaktery, losy, takie a nie inne postępowania. Nie ma tu bohaterów tylko krystalicznych, jednych polubimy bardziej, drugich mniej. Jednak każdy z nich poprzez sobie charakterystyczną cechę pozostanie w naszej pamięci.

Katarzyna Majgier skupia się głównie na losach Jagody i Michała, którzy już od przedszkola się polubili, i od dziecka wiedzieli, że będą razem, w końcu wychowali się w jednym domu i non stop na siebie wpadali. Jednak czy po latach przeciwne charaktery, gdyż Jagoda, to artystka, którą ciągnie do Krakowa, a Michał to mocno stąpający po ziemi mężczyzna, posiadający smykałkę do interesów; dojdą do konsensusu i pogodzą się z zastaną rzeczywistością?

Stuletnia Gospoda to powieść pisana pięknym, magicznym na swój sposób językiem, nietuzinkowi bohaterzy, piękne opisy i mądre słowa starszego pokolenia powodują, że czytając tę powieść czułam ciepło na sercu.

Jeśli lubicie sagi rodzinne polecam serdecznie ten tytuł.

Moja ocena:

Za możliwość zapoznania się z lekturą dziękuję portalowi

Wyzwania:

Książkowe podróże - Kraków

Rekord 2014

Polacy nie gęsi...II

Czytam powieści obyczajowe

Czytam opasłe tomiska - 430 str.