"Parabellum. Horyzont zdarzeń", Remigiusz Mróz

autor: Remigiusz Mróz

tytuł: Parabellum. Horyzont zdarzeń"

wydawnictwo: Instytut Wydawniczy Erica, Warszawa 2014, str. 312

ISBN: 978-83-64185-20-5

seria: Parabellum

Przyszedł w końcu czas na zmierzenie się z kolejną częścią książki Remigiusza Mroza z serii Parabellum, Horyzont zdarzeń. Tak jak pierwszą częścią byłam niesamowicie zachwycona, tak tu miałam obawy, czy autor będzie trzymał poziom, czy zejdzie z niego powietrze jak z balonika. Nie będę Was trzymać w niepewności – oczywiście, że książka trzyma poziom, a nawet stwierdziłabym, że przewyższa część pierwszą. Już się boję, na jakim poziomie będzie kolejna.

Zacznę inaczej niż zawsze, a mianowicie od oprawy graficznej książki. Okładki są prawie identyczne, różnią się tylko jednym szczegółem. Podoba mi się taki zabieg, gdyż wiem wtedy, że książki tworzą całość i a patrzenie na nie sprawia przyjemność. Kolejny plus to krótkie rozdziały opatrzone podtytułami, dzięki którym wiem gdzie akurat przeniesie nas autor i po krótkim czasie bez problemu odnajdujemy się w bohaterach. Jedyny minus to to, że każdy rozdział kończy w najmniej spodziewanym momencie, gdy to autor rozbudza w nas nadzieje, podnosi ciśnienie i już chcemy wiedzieć jak dalej losy się potoczą, przewracamy stronę… a tu BUUUM, kolejny rozdział.

Nie będę nakreślać fabuły, gdyż są to dalsze losy bohaterów z Prędkości ucieczki. Staszek i Maria muszą uciekać gdyż ich nieprawdziwe dane osobowe, zostały rozszyfrowane, uciekają do Francji. Bronek natomiast stara się wraz ze swym oddziałem odnaleźć swoją ukochaną Anielę. Bohaterów spotka wiele przygód, nie raz i nie dwa mrożących krew w żyłach. Będą strzały, ucieczki, głód, niebezpieczeństwo, jednak na miłość również znajdzie się czas.

Horyzont zdarzeń, jako kontynuacja Prędkości ucieczki, niestety lub stety należy czytać w kolejności. Druga część serii bardzo nawiązuje do zdarzeń z pierwszej i błędem byłoby sięgnięcie po Horyzont zdarzeń, gdy nie znamy wcześniejszych losów bohaterów.

Remigiusz Mróz jak wspomniałam trzyma poziom i nie skupia się na nic niewnoszących opisach, aby tylko sztucznie napompować historię. Tu wszystko ma swoje z góry ustalone miejsce. Akcja mknie w niesamowitym tempie, nie ma czasu na odpoczynek.

Tak naprawdę to jestem na tyle zachwycona tą pozycją, że nie wiem, co mam napisać. To historia, po którą koniecznie trzeba sięgnąć. I to, że może jesteśmy czytelnikiem, który trzyma się daleko od historii, gdyż ta szkolna całkowicie nam to zagadnienie zniesmaczyła, tak w tym wypadku lektura jest samą przyjemnością. Język jest wartki i przystępny. Każdy w niej znajdzie coś dla siebie.

Moja ocena: 

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości autora i wydawnictwa

Książka bierze udział w wyzwaniach:

W 200 książek dookoła świata - Polska

Książkowe podróże - Rosja (ZSRR)

Rekord 2014

Polacy nie gęsi... II

Klucznik