"Chwile zamknięte w obrazkach", Halina Biedroń

autor: Halina Biedroń

tytuł: "Chwile zamknięte w obrazkach"

wydawnictwo: Warszawska Firma Wydawnicza, Warszawa 2013, str. 368

ISBN: 978-83-7805-870-0

Polska rzeczywistość jest trudna. Młode małżeństwa bardzo często wyjeżdżają za granicę za pracą, aby żyć w miarę godziwych warunkach, nie zastanawiać się nad jutrem i odłożyć trochę gotówki na przyszłość. Niestety w Polsce nie wszyscy mają takie możliwości jak za granicą, dlatego też występuje tak duża fala emigracji.

Tak też było z Norbertem i Dagmarą. On zdolny ekonomista w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku zabiera swoją młodziutką żonę Dagmarę do Niemiec. Wszystko układa się po ich myśli, w bardzo szybki sposób osiąga sukces. Dagmara nie musi pracować. Jest piękną kobietą i bardzo dobrze sprawdza się przy swoim nad wyraz zadufanym w sobie mężu. Wspiera go na każdym kroku, jest mu bezgranicznie oddana. Po kilku latach pojawia się dwójka dzieci. Wydawałoby się, że wszystko jest w porządku, jednak Dagmara czuje się źle w złotej klatce usnutej przez męża, który sprawdza ją na każdym kroku, jest nad wyraz zazdrosny. Kobieta dusi się w tym związku, w każdej wolnej chwili oddaje się swojej pasji – malarstwu. Niestety jak przypuszczała, mąż tego nie docenia. Pewnego dnia pojawia się Igor, z którym Dagmara zna się od dzieciństwa, jednak różne perypetie życiowe powodują, że ich kontakt się urywa. Po jakimś czasie okazuje się, że Igor razem z Norbertem będą pracować nad wspólnym projektem. Lawina ruszyła. Pewna podsłuchana rozmowa telefoniczna jej męża powoduje rysę na ich związku. Dagmara zabiera dzieci i przenosi się do siostry Igora, tam próbuje wszystko przemyśleć i zadecydować o swojej przyszłości.

Halina Biedroń z wykształcenia pedagog, który po kilku latach pracy w szkole rezygnuje z zawodu, aby oddać się rodzinnemu biznesowi, który prowadzi wraz z mężem. Godząc pracę z macierzyństwem wychowała dwóch synów, jednak zawsze przemykała myśl i pisaniu. W końcu postanowiła postawić wszystko na jedną kartę i wydała powieść „Widok zza rogu życia”, drugą są „Chwile zamknięte w obrazkach”.

Autorka stworzyła bardzo interesującą historię o kobiecie, która do tej pory oddawała się rodzinie, o sobie myśląc zawsze na końcu. To bardzo prawdziwa i aktualna historia, wystarczy, że w rodzinie pojawią się dzieci, wtedy kobieta przestaje zastanawiać się nad swoimi potrzebami i całą swoją uwagę poświęcać bliskim. Zapomina o swoich pasjach, wydaje jej się, że skoro swój czas spędza w domu, jest na każde zawołanie męża, to jest to dobre. Nie zauważa małych niuansów w swoim związku, na swej drodze w pewnym momencie napotyka na ścianę i nie wie co dalej. Tylko osoba z zewnątrz potrafi pokazać jej prawdę.

To lekka w odbiorze historia, którą czyta się z przyjemnością, jednak posiadająca drugie dno. Autorka poprzez postępowanie bohaterów ukazuje rysy na wydawałoby się krystalicznych związkach. Jednak nie robi tego wprost, wymaga od czytelnika pewnych przemyśleń.

„Chwile zamknięte w obrazkach” to powieść o miłości, cierpieniu, zaangażowaniu, zdradzie, a przede wszystkim o wybaczeniu. Życie nie jest usłane różami. Niestety każdy niesie swój krzyż i musi przeboleć wszelkie przeciwności losu, wiele razy zmierzyć się z samym sobą i zadać podstawowe pytanie: Czy warto walczyć?

Powieść napisana jest przystępnym lekkim językiem. Wydawałoby się, że jest przewidywalną historią, niestety tak nie jest. Autorka dawkuje emocje, by w pewnym momencie uderzyć ze zdwojoną siłą. Polecam „Chwile zamknięte w obrazkach”, to historia, na której się nie zawiedziecie, a i pozostanie w waszej pamięci na długo po odłożeniu lektury. 

Moja ocena: 8/10

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości portalu Debiutext.

Książka bierze udział w wyzwaniach:

"Przeczytam tyle ile mam wzrostu" - 1.9 cm

"Książkowe podróże"

"Book Lovers"

"Rekord 2014"

"Polacy nie gęsi...II" 

"Czytam powieści obyczajowe"