"Księżniczka z lodu", Camilla Läckberg

autor: Camilla Läckberg

tytuł: "Księżniczka z lodu"

wydawnictwo: Czarna Owca, Warszawa 2012, str. 424

ISBN: 978-83-7554-505-0

seria: Czarna Seria

Bardzo cenię kryminał skandynawski, który poznałam dzięki wydawnictwu Czarna Owca. Camilla Läckberg ukradła moje serce piątym tomem serii o Fjälbacce. Serię jak widać rozpoczęłam trochę od środka, jednak nie zburzyło to zanadto jej odbioru. Gdy zapoznałam się z trzema ostatnimi częściami, postanowiłam w końcu rozpocząć serię od pierwszych tytułów.

W jednym z domów we Fjälbacce znaleziono zwłoki 35 letniej Alexandry Wijkner. Miejsce oraz to, jakim stanie znajduje się ciało, sugeruje samobójstwo. Jednak rodzice i mąż kobiety nie mogą uwierzyć w to, że ich ukochana córka i żona mogła targnąć się na życie. Matka kobiety prosi Erikę Falck, z którą ta się przyjaźniła w dzieciństwie, aby przyjrzała się sprawie. Wiele poszlak wskazuje, że Alexandra została zamordowana. Erika wraz z młodym policjantem Patrickiem Hedstromem postanawiają zająć się tą tajemniczą zbrodnią.

Książka wzbudziła we mnie zainteresowanie już od pierwszej strony, na tyle, że ciężko było mi ją odłożyć chociażby na chwilę. Tragedia, która zdarzyła się w Fjäalbacce, była na tyle interesująca, że starałam się również z Eriką szukać dowodów zbrodni, momentami pewne moje przypuszczenia sprawdzały się, jednak najbardziej interesował mnie wątek poboczny dotyczący uczucia, jakie zaczęło rozwijać się miedzy Eriką i Patrickiem.

W „Księżniczce z lodu” autorka poruszyła kilka ciekawych tematów dotyczących wiele lat skrywanej rodzinnej tajemnicy, przemocy rodzinnej czy pedofilii.

Dzięki temu, że zarówno Patrick jak i Erika pracują oddzielnie, czytelnik może poznać wiele nowych wątków, które w zderzeniu ze sobą doprowadzają do pewnych wniosków. Powoduje to, że historia nie nuży, przez cały czas coś się dzieje, a akcja mknie do przodu wprowadzając wiele nowych, ciekawych wiadomości. Bohaterzy są bardzo ciekawie nakreśleni, każdy z nich ma swój specyficzny rys charakteru. Możemy poznać ich tok postępowania, który zmusił ich do takich, a nie innych posunięć. Postępowanie bohaterów dość często powoduje, że sami zastanawiamy się nad własnymi działaniami, zmusza nas to zastanowienia się nad tym jak my byśmy w tej sytuacji postąpili.

Język powieści jest prosty, przystępny, a historia jest ciekawie opowiedziana. Jednak w tym wypadku był pewien moment, na szczęście prawie przy końcu lektury, że domyśliłam się rozwiązania pewnego wątku. Autorce wręcz brakowało dwóch słów, aby się zdradzić całkowicie.

Powrót do pierwszej części cyklu spowodował, że powoli w mojej głowie układa się cała historia głównych bohaterów. Puzzle zaczynają porządkować się w pewną całość, tajemnice się rozwiązują, historię bohaterów się klarują.

Wielowątkowa powieść obyczajowo – kryminalna, to coś, za czym przepadam i sięgam w ciemno. Pomimo tego małego uchybienia, książkę uważam za bardzo udaną.

Skoro czytałam ostatnie części serii, jestem w tym wypadku trochę w uprzywilejowanej pozycji, gdyż wiem, że czym dalej jest coraz lepiej. Z wielką chęcią sięgnę po kolejną część. 

Moja ocena: 4/5

Książka bierze udział w wyzwaniu

"Wyzwanie kryminalne"

Wyzwanie osobiste:

Przeładowana półka z książkami